Yüregimdeki çocuk

Yüregimde bir çocuk
Sevinçle hüznü
Bir arada yaşıyor
Bir elinde umut çiçekleri
Digerinde mutsuzluk dikenleri...

Yüregimdeki bu çocuk aglıyor,
Batmış eline
Mutsuzluk dikenleri...
Umut çiçekleri
Gönlünü okşuyor...
Kendisini
Bekleyen geleceği
Umut çiçeklerinde
Biliyor...

Yüregimdeki çocuk
Ellerin de
Umut çiçekleri,
Gözlerinde
Bir ümit ışıgı yanıp sönerken
Kendisine sevgiyle uzanacak
Bir dost eli bekliyor...

Yüregimdeki çocuk
Bir elinde umutsuz dikenleri
Digerinde umut çiçekleri
Gözlerinin içi gülüyor...

Yüregimdeki bu çocuk
Gelecekten umutlu
Hayatla barışık yaşıyor...

06.04.2005 saat: 12:00

 

Çıksam,
Çıkıp gitsem uzaklara,
Burdan çok uzaklara,
Yine yanımdasın ya, burkulur içim..
Hani sen gider gidersin de
Evler,köyler durur ya orda,
Akşamsa kuşlar göçer,
Işıkları yanar evlerin,
Bir hüzün çöker ya hani
Karanlık iner dağlara..
Buğulanır gözlerim,burkulur içim..

Kaçsam,
Kaçıp bağırsam dağlara,
Feryadım yine sen olursun ya,
Burkulur içim...
Hani bağırsan da çıkmaz sesin
Uyansam bitse bu karabasan dersin,
Bir gülüş, bir dokunuş arar yüreğin..
Uyanır bakarım yoksun,
Boğulur sesim...

Girsem,
Girip yıkansam sulara,
Buz gibi denizlerde yanar,
Etim cayır cayır seni bağırır ya
Burkulur işte o zaman içim...
Aksini görüp sularda
Sarılır kucaklarım hayalini...

Koşsam,
Koşup karışsam kalabalığa,
Gürültülü, cıvıl cıvıl,
Işıl ışıl vitrinler
Gidenler gelenler.
Telaşlı koşarak yürüsem,
Sanki bir yere yetişecekmişim,
Aceleymiş işim,
Bekleyenim varmış gibi hani...
İçim burkulur yine
Sen gelirsin aklıma.
Ayaklarım ağırlaşır gitmez...
Buluşurmuşuz seninle
Dediğimiz yer ve saatte.
Özlermişiz,
Elele yürür gülüşürmüşüz.
Çok şeyimiz olurmuş konuşacak,
Kimseyi görmezmiş gözlerimiz.
Dünya durur, seyreder
Yollarımız gül olurmuş ya hani,
Dertler tasalar biter,
Simit alır yermişiz
Dilenciye para verirmişiz hani,
İçim burkulur, burkulur içim...

Kalksam,
Kalkıp sofralar kursam,
Mumları yaksam, donatsam,
Herkesi çağırıp toplasam
Sen gelirsin yine aklıma
Burkulur içim...
Hani çok açmışız da
Güle oynaya iştahla
Bağıra çağıra, döke saça yer,
'' Bugün neler oldu neler '' diye
Hepbir ağızdan konuşurmuşuz ya...
Bir sessizlik boynunu büker,
Yemekler tatsız tuzsuz olur,
Kurur ekmek, lokmalar büyür.
Çınlar tabak çatal
Sessizlik ölüm olur
Dağıtmak için pusu
Sözler diken olur,
Sofra küser,
Gönüller alıngan olur...
İçim burkulur burkulur...

Düşsem,
Düşüp yatsam yataklara,
Sen gelirsin yine aklıma...
Hani çocukmuşuz, hasta olmuşuz
Gözlerimiz baygın, buğulu
Yanaklarımız al al, ateşli,
Dışarda oyunlar oynanır neşeli
Kalkamaz yataktan
Kesiliriz ya iştahtan hani...
Öyle işte, boynum bükülür
Sen gelirsin aklıma öksüz, yalnız
Bakarım camdan, yoksun
Burkulur içim....

Ölsem,
Ölüp gitsem mesela,
Nasıl öldüğümü bilmeden, aniden.
Sen gelirsin aklıma yine...
Hani ölmüşüm de
Sevdiklerim, sevmediklerim,
Üzgün, ağlamaklı herkes.
İyiliğim, güzelliğim, bahtsızlığım,
Pişmanlıklar, keşkeler, feryatlar..
Ürpertiler rüzgarla karışık,
Sessiz dualarla örtülür ya toprak...
İçim burkulur, üzülürüm..
Ölüp gittiğime değil de
Seni burda yapayalnız, bensiz
Koyup gittiğime yanar, yanar içim...
Sen aklıma gelince
Sessizce akar süzülür gözyaşım.
Sevdiğim, yoldaşım, aşkım...
Burkulur yanar içim...

23.03.2005 Ankara

Nurdan Ünsal

Beyaz Gül 


seni arıyorum kalabalık caddelerde, 
tanımadığım insanlar geçiyor, sen yoksun.. 
perişan hayallerimin basladığı yerde, 
sana sesleniyorum, duyuyormusun? 

beyaz güller açtı bahçelerde , sevdiğin.. 
ya o karanfil , baygın kokulu çiçek. 
gel yalnızlık bahçeme beyazlar giyin, 
anladımki bu ömür sensiz geçmeyecek. 

odamı süsleyen ellerini uzat, 
hazzından dile gelsin bastığın halı.. 
açılsın sevincinden perdeler kat kat.. 
ışık ve ateş senin için yanmalı.. 

sonra çevir düğmesini, radyonun 
sevdiğin musiki dolsun odama, 
dinle şarkısını büyük koronun, 
beni düşün! beni düşün aglama.. 

içimden bir ses diyorki sabret.. 
sonu gelecek bu yalnızlığın, 
bütün aynalar gülecek elbet, 
açılacak kapılar ansızın.. 

yalnız sen varsın beyaz gülüm, 
evde bahçede ve sokakta, 
bir eylül akşamı gördüğüm , 
o beyaz hayalsin uzakta.. 

yakınsın yalnızlık kadar, 
uzaksın yakınmış gibi, 
sensiz yasadıgım yıllar 
bu kadar güzel değildi. 

yeter.. gel artık yeter.. 
karanfiller açtı gel!! 
kış bahçesinde , güller 
beyaz güller açtı gel.. 

Ümit Yaşar Oğuzcan

                       

...Gittin Ya...

Gökyüzünü yine sen ve kardeşlerin kaplamıştınız pırıl pırıl ışıldayarak 
Bense bir sigaramdan bir senden nefes çekmekle meşgul 
Sigaramın ateşi gibi sensizliğin yanmışlığıyla kavruluyorum. 

Kim bilir şimdi nerelerde, kiminle hangi gönüldesin 
Bu kadar mı acıtacaktı içimi bu ani gidişin 
Bu kadar mı yakacaktı bu kopuşun 
Acılar denizine gömdün ayağıma taşlar bağlayarak 


Ben seni ne çok sevmiştim senin için ömrümü yoluna sermiştim 
Her gecenin zifiri karanlığını aydınlatan gözlerinde kaybolmaya 
Güller açtıran gülüşünü mimiklerini izleyip gülmeye, 
İçli o denli güzel söylediğin �elbet bir gün buluşacağız� diye başladığın şarkına 
Öyle alışmıştım öyle benimsemiştim ki hiç bunlardan kopmayacağımı zannetmiştim 

Aynı acıları farklı yerlerde bize çektiren bu kader değil miydi? Bizi yan yana getiren, 
Tüm umutların tükendiği, toprağımızın çatlayıp kuruduğu zaman yağan yağmur misali 
Bizi kavuşturan aynı dere yatağında sürüklenmemize sebep olan. 
Öyleyse neden bu ani kaçışın, sen bunu yapmazdın be gülüm söyle hadi söyle 
Söyle ne olur yaratan aşkına söyle neydi seni insafsızca değiştiren. 

Ben artık bittim, eski günlerime dönmek istemiyorum artık sensiz yaşamak mı asla. 
Alışamıyorum anla sensizlik inan öyle zor ki tüm dünyayı yükleseler omzuma 
Ne bu kadar zor gelirdi ne de bu gidiş kadar acı verirdi güçsüz şu vücuda, 
Hiçbir şeyim düzgün gitmedi ki şu dünya da baksana yaradana ettiğim dualar, 
Sensiz olacaksam al canımı diye ettiğim feryatlar bile tutmuyor kabul görmüyor 
Ah canım ama inan bu acı bu yıkılmışlığa rağmen hala bu gözler seni bekliyor.

Sen  Sen : Çamlı dağlarda ağaran şafak...  Sen : Duru gönüllerin nilüferisin  Sen : Engin ovada sararan başak...  Sen : Umut kaynağı, alınterisin  Sen : Gökte yıldızsın, uykularda düş...  Sen : Yeşil ekinsin sen beyaz gümüş..  Sen : Mavi denizsin sise bürünmüş...  Sen : Sevda sırrının düğümlerisin  Sen : Her güzelliğin canlı sergisi  Sen : Kalb yarasının emin sargısı...  Sen : Benim dileğim, Hakk'ın vergisi..  Sen : Gönlümde saplı aşk hançerisin  Sen : Koyu gölgesin yaz sıcağında  Sen : Olgun meyvesin dal kucağında  Sen : Korsun, alevsin aşk ocağında  Sen : Gadir Allah'ın şaheserisin  Sen : Bensin gel gör ki ben sen değilim  Sen : Benim düşünce ruhum ve dilim  Sen : Benim gözlerim, ayağım, elim...  Emin ol, sen bana benden berisin  ABDURRAHİM KARAKOÇ